Helemaal alleen naar Costa Rica

Oké, ik moet toegeven dat ik toch een beetje tegen de lange reis opkeek, alleen. Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat had ik de neiging om toch uit te stappen maar uiteindelijk ben ik blijven zitten. Tja, (vlieg)angsten moeten overwonnen worden. Gelukkig had ik een leuk pools vrouwtje, Eva, naast me zitten (en geen stinkende kerel waar ik zo bang voor was). Eva had de hele wereld al gezien dus we hadden genoeg om over te kletsen. Galapagos staat nu ook op mijn lijstje!!
Aangekomen in Panama, vermoeid als ik was (aangezien ik niet kon slapen in het vliegtuig), had ik geen idee waar naartoe. Eva was mee met een groepsreis en ging ook naar San José dus die kon ik mooi volgen naar de gate.
In San José was het even zoeken naar degene die me zou ophalen op het vliegveld (en wilde al bij een andere taxi instappen) maaaaaar uiteindelijk toch de juiste persoon gevonden.
Na een goede nachtrust kon ik dan eindelijk naar Puerto Viejo. Met de taxi zou ik naar het juiste busstation worden gebracht. Echter, toen ik daar aankwam bleek dat ik ergens anders moest zijn.. Nog maar een taxi genomen en binnen 5 minuten op het juiste adres. Snel een kaartje gekocht en de heerlijke reis van maar liefst 4,5 uur kon beginnen. Door de hitte en oh zo goede wegen van Costa Rica werd ik natuurlijk kots misselijk. Uiteindelijk de reis overleefd en kwam ik aan in het relaxte stadje Puerto Viejo.
Hier werd ik hartelijk ontvangen op mijn stage adres waarna ik werd afgezet in het appartementje waar ik de komende paar maanden zal verblijven.